donderdag 28 september 2017

2017-09-27: Tadoussac

Vannacht is het weer omgeslagen; het heeft al enkele keren geregend en wanneer we opstaan is dat weer het geval.

We zijn blij dat we het ontbijt in het hotel hebben gereserveerd en dus niet naar buiten hoeven. Het moet trouwens gezegd worden dat dit ontbijt het meest uitgebreide is wat we tot nu toe gehad hebben en alles smaakt even lekker. In tegenstelling tot het diner is dit zijn geld wel waard (€ 16). Het uitzicht vanuit de eetzaal is trouwens uniek: deels op het water, deels op het kerkje met bijhorend kerkhof :D

Na het ontbijt maken we ons op voor een wandeling naar de haven(tje) waar we eens willen zien wat de mogelijkheden van een whale-watch zijn. De boot van de voormiddag vertrekt er net, maar gezien het weer - het is intussen wel droog - waren we toch niet van plan om vandaag mee te gaan.
Blijkbaar kun je hier nergens informatie inwinnen, laat staan boeken, maar moet dit in het 'centrum' gebeuren.

We turen wat over de St. Lawrencebaai en plots zie ik de rug van een walvis boven water komen. Omdat er toch nog enige twijfel is, wordt de verrekijker bovengehaald en jawel, mijn ogen zijn nog (of beter, weer) in orde. Vraag me echter niet welke soort het was maar ik vermoed dat het een 'minke whale' was. Dat werd tenminste naar ons geroepen door twee mannen die in de buurt stonden 😁.

Vlakbij start een korte wandeling langs de baai en wanneer we nog maar enkele meters weg zijn zie ik waar we voor gekomen zijn: onze eerste beluga, de witte walvis. Voor duidelijke foto's is hij nog te ver weg, maar door de verrekijker is hij heel goed herkenbaar.

Het wandelpad is eigenlijk een houten vlonder die langs de flank van een heuvel loopt. Hier en daar kun je van de vlonder af en over de rotsen naar de waterkant lopen. Aan de rotsen zie je trouwens dat ze onmiskenbaar gevormd zijn door het terugtrekken van een gletsjer na de ijstijd. Wanneer we aan de waterkant staan zien we de ene na de andere beluga naar lucht happen. We staan op de plek waar de Saguenayfjord uitmondt in de St. Lawrencebaai en blijkbaar is dit de plek waar - behalve in het hoge noorden - de meeste beluga's verblijven. Tussendoor verschijnen ook nog enkele andere walvissen totdat tegen 12:00 een zeemist opsteekt en het zicht te zeer belemmerd wordt.

Ik ben intussen door en door koud geworden. Acht graden en een zeewindje zijn toch redelijk onaangenaam als je te weinig warme kledij hebt aangetrokken. Vierentwintig uur geleden zaten we nog te zweten bij 28°! Het is ook nooit goed ;)

Aan het eindpunt van de wandeling kunnen we ons gaan opwarmen in het 'Marine Mammal Interpretation Centre' waar we een korte documentaire over de hier voorkomende walvissen kunnen bekijken en waar een hoop uitleg over deze dieren te lezen en bekijken valt. Van het meisje aan de kassa vernemen we ook dat de beluga's meestal beter te bekijken zijn vanaf de kust dan vanaf een boot. Deze laatste moet nl. een minimum afstand van 400 meter in acht nemen en blijkbaar houdt men zich daar strikt aan. (we hadden dit ook al in een folder gelezen). Af en toe duikt wel eens een walvis korter bij de boot op, maar daar moet je geluk mee hebben (zoals afgelopen jaar in IJsland). De plannen voor de whale-watch blijven dan ook in de portefeuille zitten - samen met de ca. € 110 :) Bovendien hebben we nog kans dat we ze zien vanaf de veerboot, overmorgen. Vandaag zwommen ze daar ook vlakbij.

Tegen een uur of 2 hebben we het allemaal gezien en wordt het tijd om een hapje te eten. Eerst nog vlug wat warmers aantrekken en daarna naar 'Le Bohème', een gezellig tentje waar het volgens Tripadvisor goed eten is tegen eerlijke prijzen. De charcuterie en kaasschotel waren alvast lekker en vanavond zullen we eens iets stevigers proberen. De prijzen liggen alleszins lager dan in het hotel.

Na de lunch lopen we nog door de enkele straten die het stadje rijk is en verkennen we de weg naar de veerboot die we overmorgen moeten nemen. Hier vertrekt ook weer een wandeling van een kleine 2 km naar de top van de heuvel op de 'hoek' van de baai en de fjord. Via houten vlonders en trappen gaat het een heel eindje omhoog en al snel wordt de jas uitgetrokken. Boven zouden we een mooi uitzicht over de omgeving hebben. Zouden, want eens boven is alles weer in lage bewolking gehuld. We hebben een nevelig zicht op Tadoussac en het haventje, maar op de foto moet je al weten waar je moet kijken om het te zien.

Op weg naar het hotel krijgen we nog een speelse zeehond in het oog. Natuurlijk liggen de verrekijker en de Nikon op de kamer. We zullen het nooit leren. Foto's met de GSM trekken op niet veel.
Ondertussen komt er komt een serieus onweer opzetten en we zijn nog maar net op de kamer of de regen valt met bakken uit de lucht. Donder en bliksem houden het na een half uur voor bekeken, maar de regen... Ik vrees dat we de avond mogen afschrijven want er staat geen zuchtje wind meer, dus het moet zich hier leeg regenen. Nu heb ik wel de tijd om dit epistel op te stellen en de foto's te sorteren.

Wanneer we tegen 20:00 gaan eten is het zowaar weer droog.

Vandaag is de auto dus blijven staan. Max. temp. lag rond de 11°.

En er komt nog een onverwacht vervolg aan de avond, maar dat is voor later :D

































Geen opmerkingen:

Een reactie posten