Even na zes worden we al gewekt door de bovenburen die stampend door de kamer lopen en om 06:15 vindt een buschauffeur het nodig om zijn bus alvast te laten warmdraaien voor onze deur. De zon is nog niet eens wakker!
Na 20 minuten komt hij waarschijnlijk tot het besef dat dit toch wat vroeg is en zet hij de motor weer uit. Ondertussen zijn de bovenburen aan het douchen en dit klinkt alsof wij zelf onder stromend water staan.
Vannacht ook al geregeld wakker geworden van de chauffageketel, dus wie mij kent weet op welk niveau mijn humeur staat ;). Dit kan geen enkel mooi uitzicht goed maken.
Wanneer we zelf gedoucht en aangekleed zijn is het 08:00 en vertrekt de bus. En blijkbaar bestaat er toch nog een God die onmiddellijk straft: de chauffeur heeft geen goesting om de busroute te volgen en neemt de bocht voor het hotel zo kort dat hij zich met de achterkant van de bus vast rijdt op het wegdek (het gaat hier bergaf) en tegen een rotsblok langs de kant.
Schluss mit lustig, en wanneer wij om 08:30 vertrekken staat hij nog steeds muurvast.
Schluss mit lustig, en wanneer wij om 08:30 vertrekken staat hij nog steeds muurvast.
Omdat de uitrit nu echter geblokkeerd is zouden wij niet weg kunnen, ware het niet dat we eergisteren een tweede uitgang via een ander hotel hebben gevonden.
We springen weer binnen bij de twee katten voor ons laatste ontbijt in Bar Harbor en om 09:50 laten we de kust voor wat het is en zetten we koers richting North Conway. Het is trouwens al 25°C!
De eerste 120 km hebben we dezelfde weg als waar we langs gekomen zijn - 70 op gewone weg en 50 op snelweg. Maar we herkennen ons bijna niet terug. Wat een explosie van kleuren langs de weg: van alle tinten groen over geel, oranje, helderrood tot bruin. Of de stand van de zon er iets mee te maken heeft (op de heenweg waren we hier juist voor zonsondergang), of dat de natuur een sprong heeft gemaakt, weten we niet maar mooi is het in ieder geval. En nu worden we opnieuw geconfronteerd met een reuzegroot verschil met West-Canada. Het is hier zo druk dat je je niet zomaar langs de kant kunt zetten om wat foto's te maken en iedereen rijdt hier aan de maximum toegelaten snelheid. Dus als wij langzamer rijden, hebben we onmiddellijk een lange rij auto's achter ons hangen. Resultaat: wijzelf kunnen er nog wat van genieten, maar foto's maken zit er niet in (behalve die ene die ik onder luid protest van mijn co-piloot van achter het stuur heb gemaakt 😁)
Eigenlijk moeten we iets van een 190 km snelweg volgen, maar na 70 km hebben we er genoeg van. Nergens parkings en niks te zien van de omgeving. En dus rijden we vanaf nu wat de navigatie 'mooie route' noemt. Minder kilometers, maar wel 3 kwartier langer rijden.
Ik ga hier niet de hele route beschrijven, maar we rijden door en langs dorpen en steden met namen als Naples, China, Leeds, Belfast, Norway, Sweden,... bijna een wereldreis 😀
De eerste grote plaats is Augusta en hier laten we de auto nog eens drinken (€ 0.53/liter) en kopen we voor ons zelf ook nog wat om straks op te eten.
Hiervoor verlaten we de hoofdweg, op zoek naar een geschikte plaats in de zon, maar we moeten het toch rechtstaand verorberen langs een rustige weg ergens tussen Lewiston en Norway. Evengoed genieten van de omgeving en het zonnetje bij 25°C!
We hadden beter nog even gewacht tot aan het Crystal Lake bij Harrison. Wat is het hier mooi! En onze pistolet hadden we hier op een verlaten aanlegsteiger kunnen opeten. Nu stoppen we enkel voor een fotosessie.
Volgens de navigatie is het nog 45 km tot aan onze eindbestemming. Na een goede 30 km passeren we het bord 'New Hampshire: Live Free or Die'
Na een - ongewilde - omweg komen we om 16:30 aan bij het hotel. Ziet er allemaal prima uit en zo te zien worden hier geen bussen gelost. We krijgen een kamer aan de achterkant met zicht op een met bomen omzoomd riviertje. Van het hoofdweg zullen we dus ook geen last hebben.
Om de tijd tot het avondeten (19:00) te doden verkennen we het domein en genieten we op een bankje aan de oever van het riviertje van de zonsondergang. Romantiek van de bovenste plank 💕😂
Het eten in het als schuur ingerichte restaurant (eigenlijk is het hele gebouw een omgebouwde schuur) is meer dan genoeg en lekker, maar om 21:00 sluit de tent.
En weer een dag met nagenoeg van 's morgens tot 's avonds zon. Af en toe schoof er wel eens een onschuldige wolk voor, maar nooit voor lang. Temperatuur heel de weg tussen 21 en 26°C. We schrijven 5 oktober!
Met wat omweg hebben we 367 kilometer gebold.
Ik ga hier niet de hele route beschrijven, maar we rijden door en langs dorpen en steden met namen als Naples, China, Leeds, Belfast, Norway, Sweden,... bijna een wereldreis 😀
De eerste grote plaats is Augusta en hier laten we de auto nog eens drinken (€ 0.53/liter) en kopen we voor ons zelf ook nog wat om straks op te eten.
Hiervoor verlaten we de hoofdweg, op zoek naar een geschikte plaats in de zon, maar we moeten het toch rechtstaand verorberen langs een rustige weg ergens tussen Lewiston en Norway. Evengoed genieten van de omgeving en het zonnetje bij 25°C!
We hadden beter nog even gewacht tot aan het Crystal Lake bij Harrison. Wat is het hier mooi! En onze pistolet hadden we hier op een verlaten aanlegsteiger kunnen opeten. Nu stoppen we enkel voor een fotosessie.
Volgens de navigatie is het nog 45 km tot aan onze eindbestemming. Na een goede 30 km passeren we het bord 'New Hampshire: Live Free or Die'
Na een - ongewilde - omweg komen we om 16:30 aan bij het hotel. Ziet er allemaal prima uit en zo te zien worden hier geen bussen gelost. We krijgen een kamer aan de achterkant met zicht op een met bomen omzoomd riviertje. Van het hoofdweg zullen we dus ook geen last hebben.
Om de tijd tot het avondeten (19:00) te doden verkennen we het domein en genieten we op een bankje aan de oever van het riviertje van de zonsondergang. Romantiek van de bovenste plank 💕😂
Het eten in het als schuur ingerichte restaurant (eigenlijk is het hele gebouw een omgebouwde schuur) is meer dan genoeg en lekker, maar om 21:00 sluit de tent.
En weer een dag met nagenoeg van 's morgens tot 's avonds zon. Af en toe schoof er wel eens een onschuldige wolk voor, maar nooit voor lang. Temperatuur heel de weg tussen 21 en 26°C. We schrijven 5 oktober!
Met wat omweg hebben we 367 kilometer gebold.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten